آیا نحوۀ گفتن چیزی به کودک به اندازه آنچه که می گوییم مهم است ؟
نحوه گفتن کلمات به کودکان چقدر اهمیت دارد؟
آیا نحوۀ گفتن چیزی به کودک به اندازه آنچه که می گوییم مهم است ؟
مسلماً همین طور است.
حالت دستوری و آمرانۀ کلمات به اندازه خود کلمات مهم است.
حالتی که به کودکان امیدواری می بخشد آن است که این مفهور را القا می کند.
” تو اساساً آدم دوست داشتنی و بااستعدادی هستی . فقط الان یک نکته است که باید به آن توجه کنی، این از تو بعید است حتماً باید از روی مسئولیّت جواب بدهی.”
اگر حالت بیان کلمات تا این اندازه اهمیت دارد، چرا خودمان را در قید و بند کلمات بگذاریم؟
یک نگاه از روی تنّفر و یا لحنی که پدر و مادر برای خوار کردن کودکان بکار می برند، می تواند عمیقاً موجب صدمه کودک شود ولی اگر کودکی علاوه بر اینها مخاطب چنین کلماتی قرار گیر
” احمق” …” بی مبالات” … ” وظیفه شناس” …. ” هیچ وقت یاد نمیگیری” … بطور مضاعف احساساتش جریحه دار خواهد شد.
این گونه کلمات اثرات طولانی و مهلکی دارد.
بدترین اثر آن این است که کودکان بعد ها با تکیه بر این کلمات آنها را به عنوان حربه ای علیه خودشان به کار خواهند برد.
نحوه گفتن چیزی به کودک. نحوه گفتن چیزی به کودک. نحوه گفتن چیزی به کودک.نحوه گفتن چیزی به کودک
چرا استفاده از این کلمات ” لطفاً و بی زحمت ” به هنگامی که می خواهید کودکان برای شما کاری انجام دهند اشتباه است ؟
مطمعناً برای خواست های کوچکی مانند ” بی زحمت نمکدونو بده ” و یا ” لطفا در را ببند” کلمه لطفاً از تعارفات معمولی است.
روش تند و خشنی نیز برای فرمانها وجود دارد” نمکدونو بده” یا ” در را ببند”
کلمه لطفاً را به این دلیل در مورد کودکانمان به کار می بریم تا روش مورد قبول جامعه را برای خواست های کوچک سر مشق قرار داده باشیم ولی بکار بردن ” لطفاً” برای لحظاتی که آرامش حکم فرماست خوب است.
وقتی واقعاً آشفته هستیم، اداکردن آرام ” لطفاً” می تواند سبب دردسر باشد.
گفتگوی زیر را ملاحظه کنید.
مادر: ( سعی می کند مؤدّب باشد) لطفاً روی کاناپه نپر.
کودک: (به پریدن ادامه میدهد.)
مادر: ( بلندتر) لطفاً این کارو نکن.
کودک: ( ناگهان کودک را با سیلی می زند) من از تو خواهش کردم، نکردم؟
چه اتفاقی افتاد؟ چرا مادر در عرض چند ثانیه از نزاکت به خشونت رسید؟ واقعیّت این است که وقتی شما با کودک اینگونه رفتار می کنید و او شما را نادیده می انگارد، عصبانیّت با سرعت وجودتان را پر می کند و شما به این فکر می افتید که
” این بچّه چطور در برابر من مقاومت می کند، اونم بعد از اینکه این همه باهاش مؤدَب بودم؟ نشونش می دم ؟ آره ً”
وقتی شما می خواهید کاری بلافاصله انجام شود، بهتر است با خشونت آنرا بخواهید نه با خواهش.
یک جمله با صدای بلند و لحنی آرام” کاناپه را درست نکردن که روش بپرن” احتمالاً پریدن را خیلی زودتر متوقف خواهد کرد.
اگر کودک سماجت کند معمولاً می توان او را با تکرار محکم
” مبل را برای ان درست نکردن که تو روش بپری!!؟” سریعاً به عکس العمل واداشت.