اگر کودک به چیزی دست زد که نمی بایست می زد، آیا درست است که روی دستتش بزنیم؟
اگر کودکی که هنوز نمی تواند صحبت کند به چیزی دست زد که نمی بایست می زد ، آیا درست است که روی دستش بزنیم ؟
اگر کودکی نمی تواند حرف بزند به این مفهوم نیست که گوش نمی کند یا نمی فهمد .
بچه های کوچک در تمام لحظات در حال آموختن هستند . سوال اینست که آنها چه می آموزند ؟
در اینگونه موارد پدر یا مادر مرتبا روی دست کودک می زنند ، چنین کاری به کودک می آموزد اگر کاری را بکند که نباید بکند ، سیلی می خورد .
حال آن که می توان با او مانند بزرگسالی کوچک رفتار کرد اطلاعاتی به او داد که هم برای حال وهم برای بقیه عمرش مفید واقع شود . تنبیه تنبیه
مادر می تواند کودک را به کناری بکشد وشی را به او نشان بدهد وواضح ومحکم به او بگوید :
« چاقو واسه مکیدن نیست، اگه دوست داری می تونی این قاشقو بمکی .»
« ظرف چینی شکستنیه . ظرف پلاستیکی نمی شکنه .»
مادر ممکن است اطلاعاتی را به دفعات تکرار کند . ولی تکرار اطلاعات حامل پیامی بسیار متفاوت تر از تکرار سیلی است .
اگر پیدا کردن کودک مقصر و تنبیه او کار خوبی نیست؟پس چه باید کرد؟
هفته گذشته دیدم مقداری زیادی پوست ودانه پرتغال روی کاناپه کپه شده است .
وقتی از پسرانم پرسیدم « کار کیست ؟» هر کدام به دیگری اشاره کرد. اگر پیدا کردن کودک مقصروتنبیه او کار خوبی نیست؟پس چه باید کرد؟
پرسش « کی این کارو کرده » معمولا این پاسخ را خود به خود در پی دارد .
« من نکردم» وباز چنین پرسشی در پی می آید که «کدامتان دارید دروغ می گویید؟ » ما هرچه بیشتر اصرار کنیم که حقیقت روشن شود ، کودکان بیشتر بر بی گناهی خود اصرار میورزند ….
وقتی از چیزی عصبانی می شویم ، بهتر است عصبانیت خود را بیان کنیم تا مقصر شناخته بشود وتنبیه گردد.
« وقتی می بینیم روی کاناپه پر آشغاله ، آتیش می گیریم !پوست پرتغال روی اون لک می اندازه ونمی شه پاکش کرد. »
ممکن است هر دو با هم بگویند « من این کارو نکردم ….اون بهم گفت که بکنم »…« سگ اونارو ریخت …کار بچه است .»
این فرصت برای شما باقی است که بگذارید همه بدانند:
« من علاقه ای ندارم که بدونم کی این کارو کرده ؟ من دوست ندارم به خاطر چیزی که اتفاق افتاده کسی رو مقصر بدونم .
من علاقمندم ببینم که در آینده دیگه اینکارو نمی کنید.»
ما باسرزنش نکردن وتنبیه نکردن ، کودکانمان را آزاد می گذاریم تا برای جبران خطاهایشان مسیولیت بیشتری بر عهده بگیرند به جای این که هم وغم خود را صرف انتقام جویی کنند .
« حالا من هر دوی شما را لازم دارم که کاناپه رو از آشغالا تمییز کنین .»