اگر با کودکی مواجه شدیم که تنبیه شده بود چگونه باید با او رفتار کنیم ؟
طرز صحیح رفتار با کودک تنبیه شده چیست ؟
وقتی کودک به ما می گوید : « آقا معلم کتکم زد » ، نباید از او بخواهم که جزئیات تنبیه را هم برای ما توصیف کند .
ونیز نیازی نیست از او بپرسیم :
« چکار کردی که کتک خوردی ؟ حتما کاری کرده بودی که معلم کتکت زد.بگو ببینم چکار کردی ؟ »
حتی نباید بگوییم : « اوه، متاسفم »
ما باید به کودکی که تنبیه شده است نشان بدهیم که می فهمیم متحمل چه درد وخجلتی شده است واز احساسات انتقام جویانه اش آگاهیم .
چگونه می توانیم بفهمیم که اوچه حسی دارد ؟
به او نگاه می کنیم وبه گفتارش گوش می دهیم وهمچنین از تجربه های عاطفی خودمان استفاده می کنیم .
ما می دانیم کودکی که در میان جمعی از همسن وسالان خود خجل شده است ، حالا چگونه باید احساس کند بدین جهت ، بایستی طوری حرف بزنیم که کودک بداند ما از حالی که داشته است آگاه وبا خبریم .
چه جملاتی بهتر است در هنگام مواجه شدن با کودک تنبیه شده استفاده کنیم؟
هر یک از جمله های زیر می تواند مفید واقع شود :
« حتما وضع خیلی خجالت آوری بوده است .»
« این وضع حتما تو را عصبانی کرده است.»
« حتما در آن لحظه از معلمت نفرت داشتی .»
« لابد احساساتترا بد جوری جریحه دار کرده است .»
« امروز روز بدی برایت بود .»
وقتی به کودک بگوییم : « این احساسی که داری خوب نیست »
و یا او را متقاعد کنیم که او
« هیچ دلیلی برای احساس خود ندارد »
نخواهیم توانست احساس ناراحتی شدید اورااز میان ببریم .
ممنوع اعلام کردن بیان احساس ناراحتی شدید این احساس را از بین نمی برد ؛ زمانی از شدت این احساس ناراحتی شدید کاسته می شود وزمانی آزاردهندگی اش را از دست می هد که والدین این احساس کودکشان را با حس تفاهم وهمدردی بپذیرند وآن را انکار نکنند .
